این مجسمه، از روی اثری ساخته شده است که توسط نقاش برجسته، «آمادئو مودلیلیانی» (Amedeo Modigliani) نقاشی شده است. این اثر به احتمال زیاد پرتره‌ای از «ژان ایبوترن» (Jeanne Hébuterne) باشد؛ هنرآموز زیبا و 19 ساله‌ای که در چند سال آخر مودلیلیانی همسر وی بود. این اثر در سال 2010 و در یک حراجی، به قیمت 19 میلیون و صد هزار دلار فروخته شد. مودلیلیانی برخلاف دیگر هنرمندان آن دوره که در کوران ایسم‌ها و سبک‌های نوآورانه، خود را در چارچوب‌های سخت آن سبک‌ها محصور می‌کردند، سبک خود را شناخت و تنها از آن پیروی کرد. وی تا آخر عمر در سراشیبی تند فقر و بیماری بود. شاید این سراشیبی، بهایی بود که او باید برای پایداری بر سبک آوانگارد خود می‌پرداخت. در نقاشی‌های مودلیلیانی، مدل‌ها با گردنی لاغر و بلندتر از حد واقعی نمایش داده می‌شوند. همچنین، لب‌های غنچه، چشم‌های بادامی و بینی‌های کج، از دیگر ویژگی‌های آثار مودلیلیانی است. این ویژگی‌ها، نقاشی‌های مودلیلیانی را شبیه به آثار هنری باقی‌مانده از مصر باستان و آفریقا می‌کنند. این مجسمه تحت برند Parastone ساخته شده است. صاحب این برند، «نینا کریستنسن» (Nina Christensen)، بیش از آن که مدیریت بنگاهی اقتصادی را برعهده داشته باشد، یک هنرشناس است. او متخصص تاریخ هنر است و همین رشته را در دانشگاه تدریس می‌کند. به احتمال زیاد برای چنین شخصی، هدف از راه‌اندازی کسب و کار تنها کسب درآمد نیست، بلکه می‌خواهد با راه‌اندازی کسب و کار خود مردم را با آثار هنری آشنا کند. گویا سازنده‌ی این تندیس قصد داشته است تا این پرتره را برای استفاده در زندگی امروز بازسازی کند؛ کاری که در بیشتر محصولات برند Parastone انجام می‌شود. به نظر می‌رسد این برند به دنبال انجام کاری فراتر از تولید محصولات تزیینی و فروش آن‌ها است؛ آشنا ساختن مردم با آثار شاخص هنرهای تجسمی.