تینر مجموعه ای از چند حلال مخلوط باهم گفته می شود. در واقع تینر را می توان یک رقیق کننده محسوب کرد. تینر براساس نوع رنگ انتخاب می شود. تینر حلال مناسبی برای غلیظ کردن و آماده به مصرف درآورد رنگ می باشد. میزان ترکیب تینر با رنگ، بستگی به غلظت رنگ، سطح مورد نظر، ابزار اعمال رنگ و نیز شرایط آب و هوایی دارد. یکی از عمده مصارف تینرهای فوری در صنعت رنگ کاری چوب و صنعت مبلمان می باشد. رنگها و پوشش دهنده های فوری یا سلولزی چوب بواسطه تینر های فوری با درجه بندی های مختلف رقیق می شوند. تینر های روغنی بطور عمده برای رقیق سازی رنگ های روغنی آلکیدی بر پایه رزین آلکیدی تولید می شوند. تینرهای روغنی به دو دسته تینر ساختمانی و تینر صنعتی تقسیم می شود. معمولا در بازار به جای نفت از تینر روغنی استفاده می کنند. بوی بد و تبخیر با سرعت پایین این حلال باعث می گردد کار به کندی پیش برود. تینر ساختمانی به دلیل اینکه در فضاهای بسته و توسط اشخاص انجام می شود مهم است که از نظر بو و سمی بودن آن برای این کار ساخته شده باشد. این نوع از تینر دانسیته بیشتری نسبت به تینر های فوری دارد و همچنین ماده سمی آن نسبت به تینر های دیگر کمتر است. مهم ترین عامل کیفیت تینر های ساختمانی اینکه باید عاری از هرگونه رنگ و کدری باشد زیرا از رنگ های سفید برای رنگ آمیزی ساختمان استفاده می شود که باعث ایجاد رنگهای ناخواسته نشود