حلزون‌ها و راب­ ها از جانوران شناخته‌ شده‌ رده شکم پایان بوده که برخی از گونه های آن به عنوان آفات مهم کشاورزی در کشومان مطرح هستند. تفاوت اصلی آنها در داشتن صدف در حلزون‌ها و نداشتن صدف در راب ­ها بوده و اندازه آنها معمولاً بین 1 تا 15 سانتی­متر می­باشد. این موجودات از توانایی بالایی جهت سازگاری با تغییرات محیطی برخوردارند. از طرف دیگر، با توجه به سطح بدن صاف و چسبناک نیاز به محیط مرطوب داشته و هوای خشک آنها را از بین می برد. اغلب این موجودات در زیر لایه های سطحی خاک زندگی می­کنند و تنها بخش کوچکی از جمعیت واقعی آنها در سطح خاک دیده می­شود. شرایط ایده آل برای این موجودات دمای پایین، رطوبت نسبی بالا و هوای مه آلود می­باشد که در استان های شمالی کشور این شرایط مهیا بوده و در نتیجه خسارت قابل توجهی به مرکبات و دیگر محصولات کشاورزی وارد می­کند. عوامل مختلفی همچون فعالیت شبانه، شرایط جوی مانند دما، رطوبت و نور، سرعت تولید مثل، نوع خاک و همچنین غذای در دسترس در طول زندگی حلزون ها بر روی جمعیت آنها تاثیر می گذارد. نحوه اثر متالدهاید WT نحوه اثر این ترکیب بدین صورت است که حلزون­های مسموم شده مقادیر زیادی مایع لزج از خود ترشح می­کنند، خشک می­شوند و نهایتاً می­میرند. در واقع سلول های تولیدکننده ماده مخاطی آنها نابود می­شوند. مکانیسم شیمیایی این فرآیند به این صورت است که در داخل سلول­ها متالدهاید به استالدهید تبدیل می­شود و سلول در اثر میزان بالای الکل می­میرد. این اثر در سه محل از سلول یعنی غشا، هسته و دستگاه گلژی بروز می­یابد. بدین ترتیب خطر بروز مقاومت کاهش می­یابد، زیرا احتمال بروز فرآیند کاهش حساسیت در جایگاه تأثیر بسیار کم می­شود. جانور همچنین به محض جذب ماده سمی سعی می­کند تا از طریق تولید موکوس بیشتر فرآیند سم زدایی را پیش ببرد. اما نمی­تواند اثر سمی را خنثی کند و بی تحرکی حلزون رخ می­دهد. به مجرد عدم تحرک حلزون، عدم تغذیه و خشک شدن بدن اتفاق افتاده و نهایتا منجر به مرگ جانور می­گردد.