با توجه به افزایش جمعیت جهان، مقاوم شدن عوامل بیماری­زا به آنتی­ بیوتیک­های موجود به یک نگرانی جهانی تبدیل شده است. باقی­ماندن میکروارگانیزم­ها و عوامل آلایندهبر سطوح مختلف از جمله کفش، سبب انتقال آنها به افراد یا نقاط دیگر خواهد شد. تحقیقات نشان داده است که امکان بقای برخی باکتری­های بیماری­زا بر سطوح پلیمری و منسوجات تا بیش از ۹۰ روز وجود دارد. به کارگیری کفش خودتمیزشونده نه تنها افراد را از معرض ابتلا به بیماری­های مختلف مصون نگه می­دارد؛ بلکه مانع ایجاد بوی نامطبوع، لکه و تخریب کفش می­شود. استفاده از فناوری­ نانو رویای داشتن کفش عاری از آلودگی رامحقق ساخته است. استفاده از فناوری تولید کفش خودتمیزشونده، به دلیل کاهش میزان مصرف آب، انرژی و شوینده­ های دارای بنیان نفتی از نظر حفظ محیط زیست نیز مورد توجه قرار دارد.