<p dir="RTL">کتاب صوتی &laquo;آهوی بخت من گزل&raquo; به نویسندگی &laquo;محمود دولت&zwnj;آبادی&raquo; و با صدای &laquo;سحر دولتشاهی&raquo;، &laquo;الهام کردا&raquo; و &laquo;مانی حقیقی&raquo; اثر جدیدی از مرکز نشر موسیقی &laquo;هرمس&raquo; است. محمود دولت&zwnj;آبادی نویسنده، نمایش&zwnj;نامه&zwnj;نویس و فیلم&zwnj;نامه&zwnj;&zwnj;نویس اهل دولت&zwnj;آباد سبزوار است. برخی آثار معروف وی عبارت&zwnj;اند از: &laquo;کلیدر&raquo;، &laquo;جای خالی سلوچ&raquo; و &laquo;سلوک&raquo;. در این بین رمان بلند ده&zwnj;جلدی کلیدر مشهورترین و باارزش&zwnj;ترین اثر دولت&zwnj;آبادی به&zwnj;شمار می&zwnj;رود. کلیدر، دولت&zwnj;آبادی را به کسب جایزه&zwnj;ی نوبل ادبیات بسیار نزدیک کرد. محمود دولت&zwnj;آبادی علاوه&zwnj;بر داستان&zwnj;نویسی، چندین نمایش&zwnj;نامه و فیلم&zwnj;نامه به نگارش درآورده است. وی در سال 1392 برگزیده&zwnj;ی جایزه&zwnj;ی ادبی &laquo;یان میخالسکی&raquo;<span dir="LTR"> (Jan Michalski) </span>سوئیس شد و در سال 1393 جایزه&zwnj;ی شوالیه&zwnj;ی ادب و هنر فرانسه توسط سفیر دولت فرانسه در تهران و در محل سفارت به این نویسنده&zwnj;ی پیشکسوت و برجسته&zwnj;ی ایرانی اهدا شد. آثار وی تاکنون به زبان&zwnj;های انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، نروژی، سوئدی، چینی، عربی، هلندی، کردی، عبری و آلمانی ترجمه شده&zwnj;اند. &laquo;آهوی بخت من گُزل&raquo; اثری است از محمود دولت&zwnj;آبادی که در سال 1367 توسط نشر &laquo;چشمه&raquo; به چاپ رسید. چاپ دوم این کتاب در سال 1368 منتشر شد. ویرایش چهارم آن در زمستان 1382 با همکاری نشر چشمه و انتشارات &laquo;فرهنگ معاصر&raquo; به چاپ رسید. آهوی بخت من گزل، سرنوشت دختری است به نام گزل که با سرنوشت غزالی تیزتک می&zwnj;آمیزد. گویی هر دو که از دست صیادان در آسیب و هراس&zwnj;اند، چشم&zwnj;انتظار فردایی هستند که سواران پرشیهه و پرخروش، با دشتی از سبزه و آب و آبادانی به خانه بازآیند<span dir="LTR">.</span><br /> روایت این اثر را &laquo;سحر دولتشاهی&raquo;، &laquo;الهام کردا&raquo; و &laquo;مانی حقیقی&raquo; بر عهده دارند. مانی حقیقی کارگردان، نویسنده و بازیگر سینماست. او احتمالا به واسطه&zwnj;ی پدر و مادرش بیشتر شناخته شده است. مادرش &laquo;لیلی گلستان&raquo; از مترجمان سرشناس و پدرش &laquo;نعمت حقیقی&raquo; فیلمبردار پرآوازه&zwnj;ی ایرانی است. همچنین او نوه&zwnj;ی &laquo;ابراهیم گلستان&raquo;، کارگردان، نویسنده و مترجم ایرانی است. مانی حقیقی نویسنده و کارگردان فیلم&zwnj;های &laquo;کنعان&raquo;، &laquo;کارگران مشغول کارند&raquo; و &laquo;پذیرایی ساده&raquo; است. وی همچنین از نویسندگان فیلم &laquo;چهارشنبه&zwnj;سوری&raquo; ساخته&zwnj;ی &laquo;اصغر فرهادی&raquo; بوده و در فیلم دیگر او &laquo;درباره&zwnj;ی الی&raquo; نیز به ایفای نقش پرداخته است<span dir="LTR">.</span><br /> سحر دولتشاهی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون و فارغ&zwnj;التحصیل رشته&zwnj;های ادبیات نمایشی و مترجمی زبان فرانسه است. دولتشاهی پیش از این به&zwnj;عنوان صداپیشه در فیلم &laquo;گذشته&raquo; با &laquo;اصغر فرهادی&raquo; همکاری داشته است. سحر دولتشاهی&zwnj; توانست در سی&zwnj;وسومین دوره&zwnj;ی جشنواره&zwnj;ی فیلم فجر، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای بازی در فیلم عصر یخبندان به دست بیاورد. دولتشاهی در زمینه&zwnj;ی تئاتر هم به اندازه&zwnj;ی سینما و تلویزیون شناخته شده است. &laquo;خشکسالی و دروغ&raquo; اثر &laquo;محمد یعقوبی&raquo;، &laquo;ترانه&zwnj;های قدیمی&raquo; اثر &laquo;محمد رحمانیان&raquo; و &laquo;تن&zwnj;تن و راز قصر مونداس&raquo; اثر &laquo;آروند دشت&zwnj;آرای&raquo; از جمله تئاترهایی هستند که وی تاکنون اجرا کرده است. الهام کردا دیگر گوینده&zwnj;ی این اثر، بازیگر و کارگردان تئاتر است. وی کارشناسی خود را در رشته&zwnj;ی نمایش دریافت کرده و از سال 1380 فعالیت در تئاتر را آغاز کرد. او بیش از 14 سال است که به فعالیت در زمینه&zwnj;ی نمایش و بازیگری مشغول است. وی در فیلم&zwnj;های &laquo;فرشته&zwnj;ها با هم می&zwnj;آیند&raquo; و &laquo;برف روی کاج&zwnj;ها&raquo; بازی کرده است.&nbsp;<br /> کتاب صوتی آهوی بخت من گزل به نویسندگی محمود دولت&zwnj;آبادی و با صدای سحر دولتشاهی، الهام کردا و مانی حقیقی با حمایت مرکز نشر موسیقی هرمس منتشر شده و در دسترس علاقمندان به ادبیات داستانی ایران قرار گرفته است.<br /> در ادامه گزیده&zwnj;ای از داستان را می&zwnj;خوانید:&nbsp;<br /> گزل به بره&zwnj;هایش که نگاه می&zwnj;کرد، در یک آن هزار رنگ و اثر زندگی، انگار تو مردمک چشم&zwnj;هایش رژه می&zwnj;رفتند. در واقع بره&zwnj;آهوها مو می&zwnj;دیدند و گُزل پیچش مو. حال هم که گزل به بره&zwnj;هایش نگاه می&zwnj;کرد، هم از تماشای آن&zwnj;ها غرق شوق و لذت بود و هم در همان حال، دلش دریای غم<span dir="LTR">.</span><br /> دیگر چرا دریای غم، گزل؟<br /> &laquo;<span dir="LTR">...</span> از اینکه می&zwnj;دانم دنیا را به&zwnj;آسانی و بی&zwnj;تاوان به کسی نمی&zwnj;دهند؛ این است که غمگینم. برای بره&zwnj;هایم غمگینم<span dir="LTR">.</span>&raquo;<br /> پس چرا شاد هستی و چطور می&zwnj;توانی شاد باشی؟<br /> &laquo;<span dir="LTR">...</span> شادی&zwnj;ام گذرا و ناپایاست، شادی گذرایم از آنِ بی&zwnj;خبری ا&zwnj;ست، بی&zwnj;خبری بره&zwnj;هایم. می&zwnj;پایمشان تا لحظه&zwnj;هایی ایمن زندگی کنند، شادم از آن لحظه&zwnj;ها ایمن و غمگینم از بی&zwnj;اعتباری لحظه&zwnj;ها، آه... آن&zwnj;ها انگار دو تا عروس&zwnj;اند و از نیش دنیا هنوز هیچ ننوشیده&zwnj;اند، آن&zwnj;ها هنوز خبر از خطرها ندارند، اما من... این آرامش را کمین&zwnj;گاه خطر می&zwnj;بینم، نه جای امن و عافیت... چه چاره می&zwnj;توانم بکنم؟&raquo;</p>